Zasady przyznawania świadczeń alimentacyjnych

Walka o alimenty nie jest niczym przyjemnym, jednak jeżeli nie ma możliwości dogadania się z byłym partnerem, staje się koniecznością. Uzyskanie ich bywa niełatwe i wciąż zdarza się, że mimo wyroku sądu wskazującego na obowiązek alimentacyjny, rodzic stosuje różne wybiegi, aby uchylić się od wypłacania zasądzonej kwoty. Jak temu zapobiec i jak wygląda sam proces starania się o alimenty?

Kiedy przysługują nam alimenty?

Alimenty na dziecko przysługują do czasu, aż się ono usamodzielni – nie oznacza to jednak zawsze ukończenia osiemnastego roku życia czy pójścia na studia. Ważny tutaj jest moment, w którym dziecko będzie w stanie samo się utrzymać. Nie ma konkretnej granicy wiekowej, do której można otrzymywać alimenty, a w przypadku dzieci niepełnosprawnych może to być zagwarantowane dożywotnio.

Jeżeli nie uda się w żaden sposób uzgodnić polubownie rozłożenia kosztów utrzymania dziecka pomiędzy obojga rodziców, konieczne będzie wystąpienie o alimenty. O ile w przypadku rozwodu najczęściej temat opieki nad dzieckiem i ewentualnych opłat jest poruszany podczas procesu rozwodowego, to w przypadku kiedy rodzice nie mają ślubu bądź są w separacji, z wnioskiem musi wystąpić sama strona zainteresowana, czyli rodzic, z którym dziecko mieszka.

Od czego zależy wysokość alimentów?

Kwota, jaką otrzymuje rodzic – lub samo dziecko, jeżeli ukończyło już osiemnasty rok życia – jest zależna od ustaleń sądu w tej konkretnej sprawie.  Dwoma najważniejszymi czynnikami wpływającymi na jej wysokość są:

• zarobki rodzica, który ma płacić alimenty – oznacza to również, że jeżeli są one zbyt niskie, rodzic może zostać zwolniony z obowiązku alimentacyjnego pod warunkiem, że udowodni brak możliwości zwiększenia swoich dochodów lub znalezienia pracy,
• koszty utrzymania dziecka – wyliczone przez rodzica, który się nim zajmuje. Oczywiście, kwota ta będzie zrewidowana przez sąd i jej wysokość zależy od różnych czynników, między innymi wieku dziecka czy jego indywidualnych potrzeb.

Jak wygląda procedura?

Osoba zainteresowana musi wnieść wniosek do sądu rejonowego, dołączając do niego wszystkie dokumenty, dotyczące zarówno dziecka lub dzieci, jak i stanu majątkowego rodziców. Są to dowody wszelkich opłat czy świadczeń  powiązanych z utrzymaniem dzieci, takich jak opłaty za szkołę, wyżywienie, opiekę zdrowotną, dodatkowe zajęcia oraz spraw bytowych takich jak opłaty za mieszkanie czy media. Konieczne jest również wskazanie konkretnej kwoty wysokości alimentów, której się oczekuje. Podstawą do podjęcia decyzji przez sąd są dokumenty, które świadczą o kosztach wychowania dzieci, warto więc skupić się na tym, aby kwota, którą proponujemy miała w nich swoje odzwierciedlenie.

Co, jeżeli drugi rodzic nie spłaca alimentów?

Zdarzają się sytuacje, kiedy jedno z rodziców nie chce – bądź nie może – łożyć na utrzymanie dziecka.

O to, co zrobić w takiej sytuacji, zapytaliśmy eksperta z Kancelarii Adwokackiej Aleksandry Trzaskiej-Paszek i Adama Paszka  z Jaworzna: W przypadku, kiedy wyegzekwowanie alimentów jest niemożliwe, co niestety ma miejsce dość często, istnieje możliwość skorzystania z funduszu alimentacyjnego. Projekt ten jest kierowany dla samotnych rodziców, którzy wykazują niskie dochody i aby zapewnić dziecku dobre warunki, potrzebują pomocy, której niestety nie mogą uzyskać od drugiego rodzica.